Wij hadden een prima onthaalmoeder gevonden, net om de hoek, waardoor zowel onthaalouder als school op wandelafstand van ons huis lagen. Aangezien ik van thuis uit werk, was het zeer makkelijk dat we nooit met de auto weg moesten. Toen ze een maand in ziekteverlof was geweest vanwege een zwaar verstuikte voet, drong het tot haar door dat het allemaal moeilijk haalbaar was zonder dat werknemersstatuut. Tijdens de zomer zouden er veel kindjes afwezig zijn en ze kreeg daardoor moeilijkheden met de afbetaling van haar huis. Ze heeft moeten afhaken: we hadden ongeveer een maand de tijd om een andere onthaalmoeder te zoeken. Gelukkig hebben we die wel gevonden, maar nu moeten we wel iedere dag met de auto rijden en het ligt niet op de baan naar mijn man zijn werk. Het vergde ook wat aanpassing voor ons zoontje. Daarbij deed onze onthaalmoeder echt graag en gepassioneerd haar werk. Als het werknemersstatuut er ooit door komt, zei ze, start ze de opvang weer op. Ik hoop het van harte. Het is gewoonweg absurd; er is op veel plaatsen te weinig opvang, maar op deze manier is dat toch echt niet verwonderlijk?