Johan: "De overheid vindt dat mijn vrouw geen recht heeft op een menswaardig loon"

Mijn echtgenote is bijna 22 jaar onthaalouder. Zij is gediplomeerd kinderverzorgster, doet haar werk met hart en ziel, en heeft intussen met een paar honderd kinderen gewerkt. Deze kindjes worden zelfs goed voorbereid op het kleuterklasje, tot grote tevredenheid van ouders (en kleuterjuffen). Ouders refereren trouwens vaak naar haar bij mensen die op zoek zijn naar professionele kinderopvang. Een aantal jaren geleden hebben we zelfs beslist om een bijgebouw op te trekken om de kinderopvang zo professioneel mogelijk te maken. Mijn vrouw werkt gemiddeld 12 uur (!) per dag. Ik meen dat mijn echtgenote een belangrijke taak vervult in onze hedendaagse maatschappij. Toch vindt onze overheid dat zij geen recht heeft op een menswaardig loon. Vaak verdient zij minder dan het bestaansminimum. Niet één dag betaald verlof, geen pensioen, kortom geen sociale rechten.... Begrijpt u de frustratie die er ontstaat als dan blijkt dat mensen die langdurig werkloos zijn, wel recht hebben op een menswaardig inkomen? En op een volwaardig pensioen? (Wat niet wegneemt dat ik graag wil geloven dat de meeste werklozen niet gevraagd hebben om werkloos te worden....).

Ik vind deze hele situatie ronduit schandalig, en ik hoop dat er eindelijk eens een politicus de moed heeft om deze wantoestand aan te klagen. Ik vrees echter dat er geen enkele partij is die dit durft op te nemen in hun programma. En ik heb het dan wel over een volwaardig statuut, niet over een aalmoes.
Misschien is het een goed idee als alle onthaalouders in Vlaanderen of in België de handen in elkaar slaan, en afspreken om op regelmatige basis een nationale "onthaalstaking" te organiseren. Stelt u zich dit scenario eens voor, dit zou meer impact hebben op de nationale economie dan een treinstaking, hoor! En we gaan net zo lang door tot de heren en dames politici vinden dat ze nu toch eens moeten overwegen om eindelijk een volwaardig statuut voor onthaalouders te regelen.
Ik zou zeggen: wie heeft nog een beetje eergevoel in haar/zijn lijf, en wil opkomen voor rechten die alle anderen wel hebben in onze welvaartsmaatschappij??