Zonder dat de betrokken werknemers of hun afgevaardigden, de Werkgroep Onthaalouders en de drie vakorganisaties, gekend werden, doet Minister Vogels, en met haar de Federale Ministers Vandenbroucke en Onkelinx, alsof het probleem van het statuut van de onthaalouders is opgelost.
De bevoegde ministers van de federale regeringen en de gemeenschapsregeringen bereikten een principe-akkoord over het sociaal statuut van de erkende en gesubsidieerde onthaalouders. Onthaalouders ontvangen momenteel een onkostenvergoeding, in het nieuwe akkoord zouden zij ook recht krijgen op geneeskundige zorgen, arbeidsongeschiktheid, arbeidsongevallen en beroepsziekte. Daarnaast krijgen ze ook een recht op kinderbijslag en kunnen er pensioenrechten worden opgebouwd. Maar van een gelijkschakeling met het bediendestatuut is geen sprake.
De Vlaamse Belangengroep van Opvanggezinnen reageerde reeds verontwaardigd op dit halfslachtige akkoord. De vakbonden zijn echter evenmin te spreken over deze overeenkomst.
In de media horen we ook louter en alleen het standpunt van de overheid en van een woordvoerder van de werkgevers (Diensten voor onthaalouders). Beiden hebben de pretentie te beweren dat alles in orde is en dat de ‘tantes en moekes’ tevreden zijn.
Kanttekeningen
Ook al verkondigt men dat het geregeld is, men heeft er toch geen timing opgeplakt. Budgetair kan het niet voor 2003 gezien er niets is voorzien in de begroting van 2002!
In alle beleidsverklaringen van de overheid hecht men – eindelijk – het nodige belang aan de opvang voor kinderen. Men beseft dat de helse economische druk op de ouders (flexibiliteit, mobiliteitsproblematiek, …) wat kan verlicht worden door voor de kinderen de nodige opvang te zorgen. Maar men verschuift dan deze druk naar de onthaalouders die hiervoor moeten klaarstaan tegen een aalmoes.
Het ‘sociaal vangnet’ begint met een vermindering van het netto-inkomen. Een inkomen dat gebaseerd is op een onkostenvergoeding en geen loon. Het is dan ook schandalig te eisen dat de verplichtingen van een bijdrage van 2.500 BEF op een loon worden ingevoerd zonder er een effectief en leefbaar loon van te maken.
Pervers is ook dat men via deze problematiek een nieuw en nog slechter nepstatuut organiseert. Hierdoor komt er ook druk te staan op de bestaande werknemersstatuten (bediende, arbeider). Met veel geschetter verkondigde Minister Vogels twee jaar terug dat in haar sectoren de nepstatuten (DAC) werden afgeschaft en vervangen door volwaardige tewerkstelling. Wat ze met de ene hand geeft neemt ze nu met de andere terug! Erger nog. Het nieuwe systeem is veel slechter dan het afgeschafte. Door deze oplossing te organiseren verwijst de overheid bewust het realiseren van een echt statuut naar de volgende eeuw.
Er is geen overleg geweest met de werknemers van de sector. Binnenkort zijn de ministers en hun regeringen dan weer verbaasd dat er sociale onrust is. Zullen ze weer niet begrijpen waarom en waarvoor de mensen en hun organisaties actie voeren. Moet het nu echt altijd op straat zijn dat men rechtvaardigheid moet afdwingen.
De betrokken werknemers blijven dan ook bij hun eis om een volwaardig statuut te organiseren voor de onthaalouders. Op 21 april organiseert de LBV-NVK een betoging voor een beter statuut van de onthaalouders. Vertrekpunt: Brussel, Koning Albert 2 laan om 14.00 u.