Als werkende moeder van drie jonge kinderen heb ik geen andere keuze dan de kinderen bij een onthaalouder te plaatsen. En zowel bij kind nummer één, twee als drie waren we gezegend met schatten van onthaalmoeders. Dames die hun job vanuit een soort altruïsme en passie doen. Dankzij hen kan ik met een gerust hart aan mijn werkdag beginnen. Daar zij toch een sleutelrol spelen in onze maatschappelijke arbeidspiramide, vind ik het toch een must deze onthaalouders een statuut toe te kennen. Het lijkt me quasi onwerkelijk dat geen van onze regeringen of van de twintig ministers (Vlaams, Waals of Belgisch), provinciale/gemeentelijke of stedelijke afgevaardigden hier geen aandacht aan geeft. Vandaar deze oproep; geef hen menselijke werkomstandigheden, want zonder hen staat ieder gezin voor een gigantisch opvangprobleem!