Gisteren heb ik het jaarlijkse veiligheidsbezoek gehad. Alles was in orde wat ik wel verwacht had aangezien ik al 18 jaar met volle toewijding onthaalouder ben. Het is goed dat er iemand van buiten het gezin eens alles onder de loep neemt, tenslotte zorgen we voor andermans kinderen. Maar wat staat er tegenover vanuit de politieke wereld? Niks, nada.
Ik begrijp dat jonge onthaalouders dit niet willen blijven doen, je bouwt niks op van sociale rechten, je bent eigenlijk de dupe van je liefdevol willen zorgen voor kleine kinderen. Ondanks dat alles wil ik zelf toch nog een 10 jaren verder werken want ge krijgt onnoemelijk veel liefde terug van je kindjes. Maar toch wordt het hoog tijd dat ze in Brussel nu eens voor ons (onthaalouders) gaan zorgen.