“Dankzij het bediendenstatuut heb ik het nog enkele jaren volgehouden, want ik kreeg er weer hoop in.”
Graag wil ik jullie even updaten over mijn toekomstplannen.
Ik stop als onthaalouder! Dankzij het bediendenstatuut heb ik het nog enkele jaren volgehouden, want ik kreeg er weer hoop in. Het vaste maandelijkse inkomen was voor mij een totale verademing, ook het ontvangen van vakantiegeld,.... fijn er bij te horen.
Ik hoop dat jullie nog veel verder geraken met het statuut. Ik blijf jullie steunen en een warm hart toedragen. Veel respect voor ACV Puls die echt vechten voor ons. Het behoort tot jullie job, maar jullie lieten me elke keer voelen dat het meer dan de job is, jullie steunen ons met hart en ziel. Een oprechte dankjewel hiervoor.
Wat mij de das heeft omgedaan is het voortdurende alleen zijn overdag. 10u/dag alleen, ik ben er te sociaal voor. Ik ben de voorbije jaren ook geconfronteerd met feiten die me doen beseffen dat we vergankelijk zijn. Wat als mijn echtgenoot onverwachts wegvalt? Dan ben ik (dankzij statuut) financieel wel beschermd, maar ik blijf wel 24u/dag alleen thuis.
Ik heb hier 21 jaar lang een warm nest opgebouwd voor mijn eigen gezin, alsook voor mijn opvangkindjes. Maar ik heb nood om dit nest uit te vliegen, samen met mijn jongvolwassen zonen,... ik wil het lege nest syndroom voor zijn. Ik ga buitenshuis werken. Als kinderbegeleider in een kinderdagverblijf.
Ik hoop nog naar de laatste vergadering van het werkjaar als militant onthaalouder te kunnen komen en dat er dan nog positief nieuws uit de bus valt voor de onthaalouders. Dan kan ik in schoonheid afsluiten, als ik weet dat mijn collega’s nog een mooie toekomst wacht.