Ik ben 11 jaar onthaalmoeder geweest met hart en ziel, maar moest noodgedwongen stoppen omwille van een scheiding. Het was geen erkend beroep en ik kreeg geen lening. Ik vind het niet kunnen dat nu zoveel jaren later dit nog steeds niet erkend is. Ik verloor ook jaren voor mijn pensioen maar de eerlijke liefde en vriendschap die ik hiervoor terug kreeg is niet te betalen. Toch wil ik blijven mee ijveren voor het erkennen van het beroep zodat de onthaalouder van nu deze tegenslagen niet zal hebben.